Figurka wykonana z cisu odkryta w 1973 roku podczas badań archeologicznych w centrum miasta. Została zidentyfikowana jako przedstawienie bóstwa Świętowita — opis jego świątyni znajdującej się na wyspie Arkonie pochodzi z XII wieku. Małe rozmiary zabytku miały dowodzić, że była stosowana do prywatnych obrzędów. Mniej popularna teoria łączy ten zabytek ze Skandynawami. Istnieją również hipotezy o jej magicznej funkcji, jako amulet, idol czy przedstawienie przodków. Kształtem przypomina popularne w ówczesnym Wolinie osełki.
Szpila wykonana z poroża, odkryta w 1972 roku podczas badań archeologicznych w centrum miasta. Stanowiła ozdobny element stroju. Kształt jej główki i ornament wykazuje wpływy skandynawskie, jednakże jest to najprawdopodobniej wytwór sztuki miejscowej.
Figurka wykonana z cisu lub klonu. Została odkryta w 1975 roku podczas badań archeologicznych w centrum miasta. Znajdowała się w pobliżu jednej z chat i pieca, w którym prawdopodobnie została opalona jej dolna część. Figurka najprawdopodobniej związana była z ówczesnymi wierzeniami.
Figurka z brązu, pozłacana, odkryta w 1954 roku podczas badań archeologicznych w centrum miasta. Przedstawia konia z siodłem, ozdobiona motywem kółek z kropką. Był to prawdopodobnie amulet związany z pogańskim kultem na Pomorzu, w którym koń odgrywał znaczącą rolę. W świątyni Świętowita w Arkonie na Rugii znajdował się święty biały koń, z kolei w świątyni Trzygłowa w Szczecinie oraz świątyni Swarożyca w Retrze był koń maści czarnej. Czaszki końskie często były używane w Wolinie jako tzw. ofiary zakładzinowe.
Rękojeść drewniana odkryta w 1979 roku w wykopie budowlanym w centrum miasta, prawdopodobnie pochodzi z XI wieku. Jej powierzchnia została pokryta bogatym ornamentem wywodzącym się ze skandynawskiej sztuki Borre, jednakże jest to odmiana występująca na Wyspach Brytyjskich, szczególnie na wyspie Man.
To projekt dedykowany dokumentowaniu wspomnień mieszkańców gminy Wolin, odnoszących się do pierwszych lat po II Wojnie Światowej. Zebrane materiały tworzą zbiór, w którym znajdują się fragmenty osobistych relacji, dokumenty i pamiątki, związane zarówno z osiedlaniem się ludzi na tych terenach po 1945 roku, jak i odnoszące się do tradycji kulturowych i religijnych, które przywieźli ze sobą z rodzinnych stron.
